Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatı, Türkiye'nin Cumhuriyet'in ilanından sonra başlayan edebiyat dönemidir. Bu dönemde, Türk edebiyatında önemli değişimler ve yenilikler meydana gelmiştir. Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatı, Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemlerinde başlayan yenileşme hareketlerinin ve Batı'nın etkilerinin etkisi altında şekillenmiştir.
Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatı, edebiyat alanında çağdaşlaşmayı amaçlamıştır. Bu amaç doğrultusunda, edebiyatın işlevi ve amacı yeniden tanımlanmıştır. Edebiyatın toplumun eğitiminde ve aydınlanmasında önemli bir rol oynadığı düşünülmüştür. Bu nedenle, edebiyatın halka ulaştırılması için yayın organları kurulmuştur. Bu dönemde edebiyat, daha geniş bir kitleye ulaşmak için dil ve anlatım açısından daha sadeleştirilmiştir.
Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatında, şiir, roman, hikaye, tiyatro gibi birçok edebi türde eserler ortaya çıkmıştır. Bu dönemin önde gelen şairleri arasında Nâzım Hikmet, Ahmet Haşim, İsmet Özel, Cemal Süreya, Sezai Karakoç gibi isimler yer almaktadır. Roman dalında ise Halide Edip Adıvar, Sabahattin Ali, Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Peyami Safa gibi yazarlar ön plana çıkmıştır.
Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatı, yalnızca dil ve anlatım açısından değil, içerik açısından da değişimlere uğramıştır. Toplumsal ve siyasal konular, edebiyatta önemli bir yer tutmuştur. Bu dönemde, Türk edebiyatında kadın ve çocuk hakları, eğitim, yoksulluk, işçi hakları, milliyetçilik, demokrasi gibi konulara yer verilmiştir.
Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatı, Türk toplumunun modernleşmesinde ve çağdaşlaşmasında önemli bir rol oynamıştır. Bu dönemin edebiyatçıları, Türk edebiyatının geleneksel yapısını yeniden tanımlayarak, Türk edebiyatını çağdaş bir boyuta taşımışlardır.